اگر ابعاد زندگی اجتماعی را شامل سیاست، فرهنگ و اقتصاد بدانیم، وقف اصلی اسلامی است که ریشه در فرهنگ و کارکرد در اقتصاد جامعه دارد. اصولاً وقف به معنای گذشت آگاهانه از مایملک در راه خدا و برای قرب به خداوند است، بر این اساس آنچه وقف می شود از مالکیت فردی خارج شده و علاوه بر خبر اخروی برای واقف، منافع و خیر حاصل از موقوفه، جمعی از بندگان خداوند را از امکانات رفاهی برای زندگی بهتر بهره مند خواهد نمود. به طور مثال ساختن و وقف کردن بیمارستان، درمانگاه، مدرسه، مسجد، دارالایتام، وقف و هدایت درآمد موقوفات برای تسهیلات ازدواج، اشتغال، مسکن جوانان، ساخت مراکز علمی و آموزشی و حمایت از دانشمندان و دانشجویان مستعد و امثال آن از لحاظ مادی و در ابعاد معنوی نیز تسهیلات مادی موقوفه برای تعظیم شعایر و ارزش های دینی و گسترس آن خواهد بود. بنابراین وقف، اصلی ارزشی، دینی و فرهنگی است که بخشی از تجلی ثمرات ملموس آن در امور اقتصادی متبلور است.
امروزه با کاهش نقش دولت ها و افزایش تدریجی قدرت مردم در اقتصاد ( افزایش خصوصی سازی) تعداد متمکنین در سطح جامعه در حال گسترش است و نهاد وقف، می تواند بار دیگر جایگاه خود را در تامین انگیزه های انسان دوستانه، فقیرنوازانه، علم پرورانه و دین مدارانه پیدا کند. اصلاح و گسترش متناسب نهاد وقف، آثار عدالت محورانه مورد نظر اسلام را در جامعه خواهد گذاشت و موجبات خرسندی خداوند سبحان، اولیای گرامیش و مردم خواهد شد.
(پایگاه خبری سبد نیوز)