شکوفایی سپاه در تمرین هایی که می کردند مایه سربلندی بود.سربازان عامی د رکاربری جنگ افزار های نو سبک دست شده بودند لیک گاه نگران می شدم مبادا مهار کارها از چنگم بیرون رود زیرا سربازان عادی در رزمایش ها به گونه ای فزاینده بر نجیب زادگان خشم میگرفتند .
با حس تازه ای که از فرصت ها در دلشان تازه کرده بودم،چشم داشتند نیمی ازپاداش ها را برنده شوند،و چون چنین نمی شد خوی آنها به پرخاش می گرایید.
تنها چاره این بود که د رمیان کارزار هر دو گروه دست از هم چشمی بردارند و به پشتیبانی از یکدیگر روی اورند.یقین داشتم هر چه خطر نزدیک تر شود حس یاری در میان ان ها بیدارترخواهد شد،چون بگو مگو ها به ناچار فرو کش می کرد و کسی فرصت نداشت به جنگ افزار یا بلند پروازی هم رزمش رشک برد.
در هنگامه کارزار،هر کس هم رزمش را همان گونه که هست می بیند،به چشم نزدیک ترین یاورش در اه رسیدن به یک هدف مشترک،نه به چشم یک هماورد.

دیری چند مردان ماد و هیرکان نشسته بر اسب های خیس از عرق و دهان پر کف ،با غنایم فراوان باز گشتند. با دیدن آنها خودم را سرزنش کردم.هم پیمانان ما چه خوب از فرصت بهره میگرفتند.انها توان خود را نشان داده،پاداش خود را نیز گرفته بودند،حال انکه پارسیان و خودم ،بی سواره نظام ماند لشکری شکست خورده باید دنبال انها میرفتیم.ما تماشاگر سواران پیروزی بودیم که با انبانی از غنایم به خانه باز میگشتند تا بار دیگر در جایی دیگر به امید کسب غنیمت به سوی میدان جنگ برانند.
رشک لختی بر روانم سایه افکنده بود لیک زود به خودم آمدم.در آن لحظه ،غنایم جنگی ابزاری بود برای یافتن یاران بیشتر و امادگی برای برپا سازی امپراتوری بزرگ.بنا بود ما پارسیان زمانی دراز پیوسته در کوچ باشیم. پس اموال بیش از حد،سنگینی بار بود.
دلم میخواست نیکو نهاد ترین افراد را داشته باشم نه دارا ترین آن ها را.

به نام خدا.

همواره بیاد داشته باشید آخرین کلید باقیمانده، شاید بازگشاینده قفل در باشد

* * * * * ** * * * * *

کار بزرگ وجود ندارد، به شرطی که آن را به کارهای کوچکتر تقسیم کنیم

* * * * * ** * * * * *

آنان که با افکاری پاک و فطرتی زیبا در قلب دیگران جای دارند را هرگز هراسی از فراموشی نیست چرا که جاودانند

* * * * * ** * * * * *

فرمان دادم تا بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزاء بدنم ذرات خاک ایران را تشکیل دهد

* * * * * * * * * * * *

باران باش و ببار و نپرس کاسه های خالی از آن کیست

* * * * * * * * * * * *

من به خاطر ندارم در هیچ جهادی برای عزت و کسب افتخار ایران زمین مغلوب شده باشم

* * * * * * * * * * * *

همیشه با هم یکدل و صمیمی بمانید تا اتحادتان موید و پایدار بماند

* * * * * * * * * * * *

حرمت قانون را بر خود واجب شمارید و خصایل و سنن قدیمی را گرامی بدارید

* * * * * * * * * * * *

کارتان را آغاز کنید، توانایی انجامش بدنبال می آید .

* * * * * * * * * * * *

هر برادری که از منافع برادر خود مانند نفع خویش حمایت کرد به کار خود سامان داده است

* * * * * * * * * * * *

به احترام روح من که باقی و ناظر بر احوال شماست به انچه دستور میدهم عمل کنید

* * * * * * * * * * * *

وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند، نه رفتار و عملکرد شما

* * * * * * * * * * * *

خداوندا دستهایم خالی است ودلم غرق در آرزوها -یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را ازآرزوهای دست نیافتنی خالی کن

* * * * * * * * * * * *

دستانی که کمک می کنند پاکتر از دستهایی هستند که رو به آسمان دعا می کنند…

* * * * * * * * * * * *

اگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود محبت کنید.

* * * * * * * * * * * *

آنچه جذاب است سهولت نیست، دشواری هم نیست، بلکه دشواری رسیدن به سهولت است .



* * * * * ** * * * * *

وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند، نه رفتار و عملکرد شما

* * * * * * * * * * * *

سخت کوشی هرگز کسی را نکشته است، نگرانی از آن است که انسان را از بین می برد .

* * * * * * * * * * * *

اگر همان کاری را انجام دهید که همیشه انجام می دادید، همان نتیجه ای را می گیرید که همیشه می گرفتید .

* * * * * * * * * * * *

افراد موفق کارهای متفاوت انجام نمی دهند، بلکه کارها را بگونه ای متفاوت انجام می دهند.

* * * * * * * * * * * *

پیش از آنکه پاسخی بدهی با یک نفر مشورت کن ولی پیش از آنکه تصمیم بگیری با چند نفر .

* * * * * * * * * * * *

انسان همان می شود که اغلب به آن فکر می کند .


* * * * * * * * * * * *

تنها راهی که به شکست می انجامد، تلاش نکردن است .

* * * * * * * * * * * *

من یاور یقین و عدالتم من زندگی ها خواهم ساخت، من خوشی های بسیار خواهم آورد من ملتم را سربلند ساحت زمین خواهم کرد، زیرا شادمانی او شادمانی من است.

* * * * * * * * * * * *

عمر شما از زمانی شروع می شود که اختیار سرنوشت خویش را در دست می گیرید .

* * * * * * * * * * * *

آفتاب به گیاهی حرارت می دهد که سر از خاک بیرون آورده باشد .

* * * * * * * * * * * *

وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد، بخاطر این است که شما چیز زیادی از آن نخواسته اید .


- منابع:
۱- وصیت نامه کوروش بزرگ
۲- کتاب کوروش بزرگ – نوشته‎ی پروفسور مری بوریس ، ترجمه شاپور شهبازی
۳- کتاب قرآن کریم توصیف سوره ی کهف آیات ۸۳ تا ۹۰ (جهت اثبات پیامبر بودن کوروش)


- منبع: آسمونی : جملات زیبا از کوروش بزرگ http://www.asemoni.com/culture/celebrities-speeches/beautiful-words-of-cyrus-the-great#ixzz2ekzq2GUP

به نام خدا.